28 Δεκ 2016

 Ποίηση


Γυναίκες  στο  παράθυρο…


Γράφει  η  Ευαγγελία  Τυμπλαλέξη.


Τα  φώτα  απλόχερα  συγχρόνισεν  η  πόλη,
Τον  κάθιδρο  να  σαγηνέψει  συνωστισμό.
Μέρες  που  είναι,
Κι  όλοι  έσπευδαν  τα  δώρα  στα  ορφανά∙
Τον  απομόναχο  στο  γιορτινό  να  φιλέψουν  τραπέζι.
Μέρες  που  είναι,
Κανείς  δεν  λησμονούσε∙
Αίτηση   εθελοντισμού  να  κάνει,
Στην  Ύπατη     για  τους  πρόσφυγες  Αρμοστεία.
Μέρες  που  είναι,
Επιλήσμων  των  υποχρεώσεων  κανείς  δεν  φαινόταν∙
Όλα  τα  ευαγγέλια  να  εφαρμόσει.
Μέρες  είναι  και  γρήγορα  θα  περάσουν,
Στους  ανάλγητους  ρυθμούς  να  επιστρέψουν…

Εν  τω  ψεύδει  η  Κοινωνία  τίκτεται,
Άτακτη  ή  ταξική∙
Με  όρους  προορίζεται  υπακοής,
Και  των  συμφωνιών  την  τήρηση.
Τα  τελευταία  δυο  χιλιάδες  χρόνια,
Παρέκκλιναν  οι  φάτνες∙
Κι  από    καταυλισμούς   πλημμυρισμένους,
Σε  πολυκαταστήματα  μετοίκησαν∙
Να  επαίρονται  οι  προύχοντες,
Για  το  τερπνόν  του  ωφελίμου!
Στο  θυμιατό  του  ο  Άι  Βασίλης,
Μεταρρυθμίσεις  χρυσοποίκιλτες∙
Τι  κι  αν  τ’  Ιουλιανού  το  λάλον  ύδωρ,
Εισχώρησε  στις  ουλές∙
Στης  coca-cola  η  μεταλαβιά  το  υγρό,
Απελευθέρωση  απομυζά  της  σχετικότητας.
Είναι  που  το  χάος,
Τις  προσωπικές  εταιρείες  βοηθά…


Με  μάτια  οι  δυο  τους  αινιγματικά,
Στο  βύθος  σκορπισμένα∙ 
Η  Μία  χαλί  στα  πόδια  της  Άλλης,
Σ’  ίδιους  κι  οι  δυο  να  γυρνούν  τόπους.
Γι’  ασπόνδυλους  ονειρώξεις,
Τ’  αεροπλάνο  π’  έσχιζε  τον  αιθέρα∙
Και  το  κρύο  θρασύ  ν’  αποδομεί  τα  κύτταρα.
Κι  ο  δρόμος  είχε  απορφανέψει,
Και  τι  να  γεμίσει  την  άναρχη  απουσία∙
Τα  παχιά  του  καπνού  στρώματα,
Να  λοιδορούν  ό,τι  απολείπει∙
Κι  η  αμιλησιά  στην  αυταπάτη  να  καθίζει.
Κι  ΕΚΕΙΝΟΣ  να  τις  κοιτά  στην  πλάτη,
Να  διώξει  γρήγορα  την  Άλλη∙
Της   Μίας  του  να  διαφυλάξει  τα  προνόμια.
Χαράζουν  οι  γυναίκες  στο  χνώτο,
Αυτό  που  έχασαν  κι  αυτό  που  θα  χάσουν∙
Εικάζουν  οι  γυναίκες  στο  τζάμι,
Της  προδοσίας  το  βασανιστήριο.
Σταγόνες  το  τσάι  με  σπιρουλίνα,
Και  τα  γλυκά  να  φιλεύουν  στο  κουτί∙
Της   έλλειψης  την  ατμόσφαιρα.
Η  Άλλη  προλογίζει   ή  η  Μία,
Τις  Γυναίκες  στο  παράθυρο…







Το κάθε κείμενο είναι ένα εύθραυστο πλοιάριο. Κατά την ανάρτηση δεν περιμένει να συγχωρέσει, μήτε να συγχωρεθεί.. . Τα χρόνια της Χολ...